معنی خصم گداز - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

آنکه یا آنچه غم را بگدازد و از میان ببرد، غم زدا

(طِ نِ)

آنکه به سهولت گدازد. (یادداشت مؤلف) :
در دست فراق زرگر تو
چون نقرۀ خوش گداز گشتم.
سیدحسن غزنوی

(بَ)

آنچه الم را گدازد و زایل کند:
آه که طبل جنگ زد آنکه بگاه آشتی
چاشنی ستم دهد لطف الم گداز را.
عرفی (از بهار عجم)

(پَ خوَرْ / خُرْ)

بردشمن تازنده. بر دشمن حمله کننده:
چو سلجق صیدگر آمد چو بیغو جنگ جو آمد
چو طغرل شیربند آمد چو جعفر خصم تاز آمد.
امیرمعزی (آنندراج)

دشمن تاز